ای آسمان سیه چرده
سوگند به اختران پر فروغت
به آن هلال نیلگونت
و به آن سکوت سردت
که روزگارم
هستی ام
تاریکتر
رو سیاه تر از توست
بی ترنم عشق
آسمان تاریک دلم
سیه پوش خاطرات فراق اوست
غم هجران آن مه دلفریب
کرده مرا رنجور و غمین
پشتم گشته خمیده
به سان آن هلال خمیده و
آرمیده در آغوش تو